Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αντουάν Μπουρντέλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|4|11|2024}}
Αντουάν Μπουρντέλ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Antoine Bourdelle (Γαλλικά)
Γέννηση30  Οκτωβρίου 1861[1][2][3]
Μοντωμπάν[4]
Θάνατος1  Οκτωβρίου 1929[5][1][2]
Λε Βεζινέ[4]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Μονπαρνάς
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[6][7]
ΣπουδέςΣχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (1884, 1886)
Ιδιότηταγλύπτης[8], ζωγράφος, σκιτσογράφος[9][10] και εικαστικός καλλιτέχνης[11]
ΣύζυγοςΣτεφανί Βανπαρύ (1904–1910)[12] και Κλεοπάτρ Μπουρντέλ-Σεβαστός (1918–1929)
ΤέκναΠιέρ Μπουρντέλ[13] και Ροντιά Ντυφέ-Μπουρντέλ
Είδος τέχνηςfigurative art
Σημαντικά έργαGustave Eiffel, Monument aux Morts de Montauban και Hercules the Archer
ΒραβεύσειςΤαξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (28  Φεβρουαρίου 1924)[14], Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (12  Ιανουαρίου 1909)[14] και Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (19  Φεβρουαρίου 1919)[14]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Αντουάν Μπουρντέλ (Antoine Bourdelle, 30 Οκτωβρίου 1861 – 1 Οκτωβρίου 1929) ήταν Γάλλος γλύπτης, άμεσος διάδοχος του Ογκίστ Ροντέν και ένας από επιφανέστερους πρωτοπόρους της μνημειακής γλυπτικής των αρχών του 20ού αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αντουάν Μπουρντέλ γεννήθηκε στο Μοντωμπάν (Montauban) της Γαλλίας στις 30 Οκτωβρίου 1861. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Τουλούζης και το 1885 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Μαθήτευσε αρχικά κοντά στους καθιερωμένους γλύπτες της εποχής Ζαν – Μπατίστ Καρπώ και Ζυλ Νταλού.

Αργότερα, το 1893, έγινε δεκτός στο εργαστήρι του Ογκίστ Ροντέν (Auguste Rodin), όπου δούλεψε για πολύ καιρό ως πρώτος βοηθός του. Ο Ροντέν ήταν ο μεγάλος δάσκαλος, ο οποίος επηρέασε σημαντικά ολόκληρη την καλλιτεχνική πορεία του Αντουάν Μπουρντέλ. Μαθητής του Μπουρντέλ υπήρξε ο Έλληνας γλύπτης Θανάσης Απάρτης (1899 - 1972).

Ο Μπουρντέλ πέθανε στο Βεζινέ (Vesinet), κοντά στο Παρίσι, την 1 Οκτωβρίου 1929 και τάφηκε στο Παρισινό Κοιμητήριο του Μονπαρνάς.

Καλλιτεχνική δημιουργία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αντουάν Μπουρντέλ ήταν βαθύτατα επηρεασμένος από τον κλασικό ιδεαλισμό της αρχαίας Ελλάδας, αντιδρώντας με επιμονή στις επικρατούσες αντιλήψεις και τάσεις του γαλλικού Ιμπρεσιονισμού.

Ο Μπουρντέλ καθιερώθηκε με το σημαντικό και πρωτοποριακό για την εποχή του έργο «Κεφαλή του Απόλλωνα», μπρούντζινο γλυπτό φιλοτεχνημένο το 1900, που το παρουσίασε στο Σαλόν της Εθνικής Εταιρείας Καλών Τεχνών το ίδιο έτος και το οποίο βρίσκεται σήμερα στο «Μουσείο Αντουάν Μπουρντέλ» στο Παρίσι. Το 1901 δημιουργεί το συναρπαστικό αρχαίας έμπνευσης γλυπτό «Μπετόβεν, μεγάλη τραγική μάσκα».

Ο πραγματικός όμως και μεγάλος θρίαμβος του Μπουρντέλ σημειώθηκε το 1910 με το έργο του «Ηρακλής τοξότης», επηρεασμένο, όπως και η «Κεφαλή του Απόλλωνα», από τα αρχαϊκά ελληνικά γλυπτά. Την ίδια χρονιά φιλοτέχνησε το ολόσωμο άγαλμα του «Ροντέν την ώρα της δουλειάς» (Μουσείο Μπουρντέλ, Παρίσι), που το κεφάλι του απομιμείται τον «Μωυσή» του Μιχαήλ Αγγέλου στον Σαν Πιέτρο ιν Βίνκολι της Ρώμης.

Το 1913 δημιούργησε τα πέτρινα ανάγλυφα στις φρίζες του Θεάτρου των Ηλυσίων Πεδίων (Auguste Perret’s Theatre des Champs – Elysees), που παριστάνουν τον θεό Απόλλωνα συνοδευόμενο από Μούσες που χορεύουν. Το 1914 σημαδεύεται από το αριστουργηματικό γλυπτό του «Ο Θνήσκων Κένταυρος» (Centaure Mourant), το οποίο αντιπροσωπεύει, σύμφωνα με τον καλλιτέχνη, την ήττα της ειδωλολατρείας. Έργο του Μπουρντέλ είναι και η επιχρυσωμένη προτομή του Γουσταύου Άιφελ, στημένη κάτω από τον Πύργο του Άιφελ στο Παρίσι.

Στον εξωτερικό χώρο της Εθνικής Πινακοθήκης στην Αθήνα έχει τοποθετηθεί μια εντυπωσιακή παραλλαγή του «Θνήσκοντος Κένταυρου», από μπρούντζο, φιλοτεχνημένη από τον Μπουρντέλ το 1914. Ο Μπουρντέλ έχει φιλοτεχνήσει και την μπρούντζινη προτομή του Ελληνογάλλου ποιητή Ζαν Μορεάς (Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου), που υπάρχει στον Εθνικό Κήπο της Αθήνας.

  • Επιλογή έργων
  • Αυτοπροσωπογραφία, 1885, Παρίσι, Musée Bourdelle
    Αυτοπροσωπογραφία, 1885, Παρίσι, Musée Bourdelle
  • Μπετόβεν, 1902, Χάβρη, Musée d'Art moderne André Malraux
    Μπετόβεν, 1902, Χάβρη, Musée d'Art moderne André Malraux
  • Ηρακλής τοξότης, 1909-24, ParO
    Ηρακλής τοξότης, 1909-24, ParO
  • Σαπφώ, 1925, Μοντωμπάν, Place Lefranc de Pompignan
    Σαπφώ, 1925, Μοντωμπάν, Place Lefranc de Pompignan
  • Προτομή του ποιητή Ζαν Μορεάς, Εθνικός Κήπος, Αθήνα
    Προτομή του ποιητή Ζαν Μορεάς, Εθνικός Κήπος, Αθήνα

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11893395m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Antoine Bourdelle». (Ολλανδικά) RKDartists. 11484.
  3. ↑ «Emile Antoine Bordelles». (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//294/36.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. kulturnav.org/e43347cc-c8b0-4e30-ba57-81d22fa682fd. Ανακτήθηκε στις 27  Φεβρουαρίου 2016.
  7. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 708. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  8. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/10317. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. ↑ 33247. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  10. ↑ Collectie Boijmans Online. www.boijmans.nl/en/collection/artworks/71579/the-birth-of-aphrodite-study-for-a-bas-relief. Ανακτήθηκε στις 19  Απριλίου 2024.
  11. ↑ kmska.be/collection/work/data/4n2tdo. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2024.
  12. ↑ www.bourdelle.paris.fr/sites/bourdelle/files/blocks/documents/chronologie_0.pdf.
  13. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 23  Αυγούστου 2019. 500028923. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2021.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Μπουρντέλ, Εμίλ – Αντουάν», τόμ. 44, σελ. 59, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.
  • Χέρμπερτ Ρηντ: «Ιστορία της Μοντέρνας Γλυπτικής» (μτφ. Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα), σελ. 21 – 22, Εκδόσεις «Υποδομή», Αθήνα, 1979.
  • Hommage à la Grèce. Η δωρεά των Γάλλων καλλιτεχνών στην Ελλάδα, επιμέλεια Ζίνα Καλούδη, Δήμος Πατρέων, Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Δημοτική Πινακοθήκη Πατρών, 12 Απριλίου-30 Ιουλίου 2003
  • Στα άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης. Άγνωστοι θησαυροί από τις συλλογές της, Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Αθήνα 2011 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αντουάν_Μπουρντέλ&oldid=10134669"